Maria is een grafisch ontwerper uit Portugal en woont samen met haar Noorse vrouw in Kopenhagen. Ze zijn al 6 jaar samen en ze verlangen er allebei naar een gezin te stichten.

“Een baby krijgen is een enorme beslissing die we allebei heel serieus nemen. In onze situatie brengt het veel overwegingen met zich mee waarmee andere koppels niet noodzakelijkerwijs worden geconfronteerd, zoals het kiezen van een spermadonor, wat veel gewicht aan het proces toevoegt."

Angst, opwinding en hoop

Het koppel heeft nu besloten dat ze meer dan ooit gereed zijn om een gezin te stichten, en ze worden al geconfronteerd met een aantal grote beslissingen en ondervinden alle bijbehorende emoties, ook al is hun traject naar het ouderschap nog maar net begonnen.

"Het starten van dit hele proces kan erg overweldigend zijn. Er is veel onderzoek te doen, veel planning, en er zijn veel beslissingen te nemen. Er komt ook enige vrees bij kijken, omdat we weten dat het waarschijnlijk een lang proces zal worden, en er is altijd het risico van een miskraam en de angst dat het niet goed zal komen. Maar er is ook veel opwinding, anders zou het gewoon een pijnlijk traject zijn, toch? De opwinding, de hoop en het geluk zijn wat ons motiveert om aan dit traject te beginnen."

Wie draagt de baby?

Voor Maria en haar vrouw was het vrij gemakkelijk om te beslissen wie van hen de zwangerschap gaat doen, omdat Maria een sterke wens heeft om zwanger te worden en de bevalling en borstvoeding te ervaren.
 
"Ik heb altijd al de baby willen dragen. Ik heb een zeer zorgzame persoonlijkheid, en ik denk dat het iets heel belangrijks en magisch is. Ik zou graag de baby voelen groeien en de verbinding krijgen door het proces van borstvoeding. Mijn partner heeft het gevoel dat ze de baby niet hoeft te dragen om moeder te worden, dus dat deel was voor ons een gemakkelijke keuze."

Aangezien Maria degene zal zijn die behandeling ondergaat en de baby draagt, is het belangrijk voor haar dat haar echtgenote zich net zo betrokken voelt bij het proces en zichzelf kan zien in de komende baby.

"Ik wil dat mijn partner zich zeer betrokken voelt bij het proces. Dus als we naar spermadonoren kijken, proberen we iemand te vinden die op de een of andere manier op haar lijkt, in persoonlijkheid en uiterlijk, en zij kan dan de uiteindelijke beslissing nemen."

De juiste spermadonor kiezen

Op dit moment is het echtpaar bezig met het kiezen van een spermadonor, wat een grotere uitdaging voor hen lijkt. Er zijn zo veel verschillende opties en mogelijkheden, en hoewel ze beiden zeer ruimdenkend zijn, realiseerden ze zich al snel dat ze bij het nemen van deze beslissing met veel verschillende dingen rekening moesten houden.

"Onze baby krijgt twee moeders, een uit Portugal en een uit Noorwegen, en daarnaast wonen we in Denemarken. Daarom is het belangrijk voor ons dat de spermadonor op de een of andere manier op ons lijkt en de verwarring niet verder vergroot. Daarom wilden we in eerste instantie ook een Noorse donor."

Naast het feit dat het kind enige fysieke gelijkenis met hen had, bleken ook de persoonlijkheid en de waarden van de spermadonor voor hen beiden zeer belangrijk te zijn.

"Mijn partner en ik zijn eigenlijk heel verschillend in termen van persoonlijkheid, hoewel we dezelfde waarden delen. We hebben veel nagedacht over hoe de persoonlijkheid van de donor de persoonlijkheid van het kind kan beïnvloeden, en of het belangrijk is om te proberen een donor te krijgen met een persoonlijkheid die goed bij ons past. Aan de andere kant zal het kind door ons worden opgevoed, dus natuurlijk zullen onze waarden daarbij van invloed zijn, wat wij het belangrijkst vinden. Misschien moeten we ons daar helemaal geen zorgen over maken."

Het stigma rond homoseksuele paren met kinderen doorbreken

Voor Maria en haar echtgenote was het belangrijk om hun netwerk van vrienden er vanaf het begin bij te betrekken. Ze zijn open en eerlijk geweest over hun wens om een gezin te stichten, ook al kan het soms een gevoelige kwestie zijn om te bespreken. Gelukkig hebben ze nog niet te maken gekregen met oordelen of vooringenomenheid en hopen ze dat het open en transparant zijn ook kan helpen om iets van het stigma te doorbreken waarvan ze weten dat het nog steeds bestaat rond gezinnen met ouders van hetzelfde geslacht en spermadonatie.

"Ik ben nogal een sociaal persoon en ik ben heel open geweest over dit hele proces met mijn collega's en vrienden. Ik denk dat hun steun belangrijk is en ik wil hen vertellen hoe ik me voel - wat er goed is en wat moeilijk is. Ik denk ook dat ik het vermogen heb om wat veranderingen aan te brengen in termen van bewustzijn rond dit onderwerp, en ik probeer dat vermogen te gebruiken. Mijn ouders zijn wat conservatiever, dus in emotioneel opzicht kan ik me bij hen wat moeilijker uiten."

Familie heeft niets te maken met DNA

"Ik denk niet dat je per se DNA hoeft te delen om een gezin te zijn. Je kunt een veel nauwere band hebben met iemand waar je geen familie van bent dan met sommige mensen uit je eigen familie, waar of niet? Voor mij gaat het bij familie vooral om liefde en respect geven en er voor elkaar zijn zonder enig oordeel."